Novi Sad, 17. oktobar 2019 - Liga socijaldemokrata Vojvodine smatra da je poslednji slučaj sa protestom taksista u Beogradu na najočigledniji način, u praksi, pokazao naopaku državnu politiku favorizacije Beograda i njegovih tema u odnosu na druge delove zemlje, na šta LSV ukazuje godinama. Takođe, još jednom je pokazana nemoć institucija i njihovo urušavanje stalnim jačanjem institucije predsednika države, koji konstantno izlazi iz delokruga svojih ovlašćenja i preuzima poslove institucija koje su za njih nadležne.

Beograd i Vojvodina po službenom popisu 2011. godine imaju skoro isti broj stanovnika, Beograd 1.700.000 i Vojvodina 1.931.809. Ako uvažimo činjenicu da se stanovnici Vojvodine vrtoglavom brzinom iseljavaju u potrazi za sigurnim mestom za život i egzistenciju, a da se u Beograd doseljavaju stnovnici iz svih krajeva zemlje, istim povodom, možemo pretpostaviti da je broj stanovnika izjednačen.

Liga socijaldemokrata Vojvodine postavlja pitanje zašto su onda teme glavnog grada, u ovom slučaju taksista koji blokiraju ulice, važnije medijima i državnim funkcionerima nego sve teme zajedno koje su aktuelne stanovnicima Vojvodine i ostatku zemlje van prestonice.

Činjenice: da samo devet od 42 naseljena mesta u Vojvodini imaju ispravnu vodu za piće, da u Vojvodini nije godinama izgrađena nijedna kvalitetna saobraćajnica, iako se obećanja na tu temu ponavljaju iz godine u godinu, da je egzodus stanovništva u potrazi za sigurnom egzistencijom poprimio epidemijske razmere, da su subvencije poljoprivrednicima spuštene na mizernu svotu, da se u Vojvodinu dovode prljave industrije koje će uništiti njen jedini resurs – plodnu zemlju, te činjenice nisu privukle pažnju medija niti državnih službenika. Taksisti koji su im narušili životni komfor jesu.

Ova nesrazmera u interesovanju za teme prestonice i probleme stanovnika ostatka države ne samo da je neukusna nego je diskriminatorska i neprofesionalna. Privatne televizije bi mogle da se opredele za ovakav tretman i zastupljenost tema iz Vojvodine, mada koriste nacionalne frekvencije što je resurs svih stanovnika, ali za javni servis je to nedopustivo. Dvanaest dana je publika svih medija trpela teror priče o taksistima u Beogradu, a da se nijedan urednik nije zapitao koliko to interesuje nekog iz Paraćina, Sombora, Kruševca ili Subotice.

Vrhunac priče, međutim, nisu mediji, nego državni službenici i predsednik države koji su podlegli pritisku medija i pobunjenih taksista.

Nameće se zaključak da ako su taksisti od države dobili šta su hteli, onda i Vojvođani i svi ostali stanovnici van prestonice, traba da dođu da blokiraju saobraćaj u Beogradu, kako bi bili rešeni i njihovi egzistencijalni problemi, koji su mnogo realniji od problema taksista sa konkurentskom firmom.   

Iako je dogovor taksista i predsednika republike, kao univerzalnog pregovarača za sve koji iz nekog razloga protestuju, još uvek nepoznat, naznake da je taksistima obećano da će dobiti subvenciju od po 5000 evra su skandalozne.

Ligu socijaldemokrata Vojvodine najviše zabrinjava to što u trenutku kada su poljoprivrednicima subvencije spuštene na dva puta po 2.000 dinara, ogromna većina stanovnika živi na minimalcu, a penzioneri će dobiti povećanje za samo 5.000 dinara, iako su im penzije protivzakonito smanjene i oštećeni su za više hiljada evra, činjenica da se može ostvariti priča o obećanju taksistima da će dobiti subvencije od 5000 evra nikog ne bi više iznenadila.

Članica Glavnog odbora

Lige socijaldemokrata Vojvodine

Nevena Subotić